In het centrum van Den Haag staat in een zeer kleine voortuin aan de Fluwelen Burgwal, ingeklemd tussen huizen en bestratingen, een Moerascipres. Ondanks deze beperkte groeiplaats blijft deze boom het goed volhouden. Onlangs werd het pand aan een nieuwe eigenaar verkocht, waarbij notarieel de Moeras Cypres als monumentale boom werd overgedragen.

Normaal groeit een Moerascipres in een vochtige omgeving en haalt dan via wortelknobbels die boven de grond uitsteken de benodigde zuurstof uit de lucht. Deze Moerascipres heeft echter geen wortelknobbels ontwikkeld, maar heeft zich ondanks de stadse omstandigheden toch weten te handhaven. Een verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat monumentale bomen zijn opgegroeid in een periode waarin alleen paard en wagen de straten bevolkten. In die -relatief gunstige-tijd is hun wortelgestel ontwikkeld. Pas daarna is er steeds meer asfalt en verharding gekomen en is de bodem meer en meer verdicht. Bomen die later zijn aangeplant hebben zich dus van jongs af aan wel met deze belemmeringen moeten behelpen.

Deze Moerascipres is een fraai voorbeeld hoe de natuur elke kans om zich te ontplooien, groots weet te benutten.